7.2.11

Φοβάμαι...



...οτι έχω ξεχάσει πώς να γράφω...

περισσοτερα για το φοβο εδω

9 σχόλια:

Sophia είπε...

Μη φοβού, δεν έχεις...

Rodia είπε...

Πανε οι δοξασμενες παλιες εποχες... ;)))

KitsosMitsos είπε...

Όταν παραδέχεσαι τον φόβο σου, δεν είναι και τόσο μεγάλος φόβος ;-)

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Νομίζω πως το θέμα είναι να μην ξεχάσεις να σκέφτεσαι

Areadne είπε...

ο ίδιος φόβος βρήκε κ εμένα τώρα που ξανάρχισα να γράφω σε blog...
(Να ξανασυστηθώ;;;; Παλιά Αλκυόνη μπλογκ peri-planiseis)
κ έχασα τον κωδικό...
αυτά παθαίνει όποιος περιπλανάται και δεν βάζει σημαδάκια να γυρίσει
πολλά έγραψα....
ανύπαρκτος είναι τελικά αυτός ο φόβος
καλησπέρα

δεσποιναριον είπε...

Εχεις γινει λακωνικη αλλα αν θελησεις ολες οι σκεψεις μπορει να γινουν κειμενο. Φιλια!

ellinida είπε...

Οταν θα είσαι έτοιμη, θα γράψεις. Και τότε θα τα πεις όλα. Εύχομαι να μην αργήσει αυτή η μέρα.
Σ'αγαπώ γοργονί.

Ανώνυμος είπε...

Ο φόβος είναι μεγάλο θέμα. Το χειρότερο μετά την κακή τύχη. Νίκησε τον!

An-Lu είπε...

@ Sophia
Ο χρονος θα δειξει...

@ Rodia
Πιστευω πως θα ερθουν καινουργιες!

@ ΚιτσοΜητσε
Σωστο κι αυτο!

@ Γιωργο Κατσαμακη
Και σε επ' αυτου εχω ορισμενους ενδοιασμους. Μου φαινεται οτι εχει σκουριασει λιγακι το ακατοικητο...

@ Areadne
Καλως μας ξαναηρθες στη μπλογκογειτονια!

@ δεσποιναριον
Το λακωνιζειν εστι φιλοσοφειν.

@ φιλενας
Εχεις δικιο. Φιλακια!

@ efi
"We got nothing to fear but fear itself" αυτη ειναι η μεγαλυτερη αληθεια...