30.6.06

Πάει ο Ιούνιος …

Η φίλη μου η Ελληνίς είχε μερικούς συγγενείς του κυρίου από ένα εξωτικό μέρος, στο μπλογκ της προχθές. Εγώ πάλι τον συνάντησα στο Αττικό Πάρκο να κροκο-βαριέται.
Κουραστική και αυτή η εβδομάδα και το Σαββατοκύριακο αναμένεται ιδιαίτερα δραστήριο, καθώς και τις δύο μέρες θα μας επισκεφθούν φιλικά μας ζευγάρια…
Επιτέλους θα πάψει να μοιάζει με άσραμ-δίπλα-στο-κύμα το σπίτι μας.
Τι να μαγειρέψω;
My friend ellinis had some relatives of this guy from an exotic place, in her blog the day before. I encountered him at the Attiko Parko (Greek zoo) being croc-bored.
This week has also been exhausting and the weekend promises to be quite active since we are going to have visitors on both days...
At last our home will stop looking like an ashram-by-the-sea.
What should I cook?

Έκθεση ζωγραφικής


Αυτό είναι ένα μικρό δείγμα από τη δουλειά της φίλης μου της Μαίης, τα έργα της οποίας θα εκτίθενται μέχρι και ΑΥΡΙΟ, στη "Γκαλλερί της Έρσης" (Κλεομένους 4, Δεξαμενή).

28.6.06

Habemus DSL...

Habemus ADSL! Yuppie!
ΥΓ 80ο post! Καλός οιωνός!
PS 80th post! Already?!

Ο Αστυνόμος Χαρίτος και οι άλλοι...



Έχω μια "κακή" συνήθεια ως αναγνώστρια: όταν μου αρέσει το βιβλίο ενός συγγραφέα και δεν έχω τα υπόλοιπα πονήματά του (είτε διότι τον ανακάλυψα πρόσφατα είτε από ελλειπή ενημέρωσή μου), σπεύδω να αναπληρώσω το "κενό", με το να προμηθευτώ και να διαβάσω αυτά που μου λείπουν, πάραυτα. Έτσι έγινε και με το Μάρκαρη. Είχα αφήσει τον Αστυνόμο Χαρίτο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στο " Άμυνα ζώνης " και αναρωτιώμουν εάν ο Μάρκαρης θα συνέχιζε ή θα τον "σκότωνε". Ευτυχώς, είναι πολύ συμπαθητικός και αληθινός τύπος ο Χαρίτος για να τον "καθαρίσει" κανείς έτσι εύκολα...
Έτσι από την Παρακσευή το απόγευμα, μέχρι και χθές το βράδι, ξεκοκκάλισα τα τρία βιβλία που βλέπετε πιο πάνω, αν και όχι με τη χρονολογική τους σειρά. Μάλλον θα τα ξαναπιάσω από την αρχή-αρχή.
Γιατί μου αρέσουν; Διότι περιγράφει ρεαλιστικά και χωρίς "ταρζανιές" την εξέλιξη της κάθε υπόθεσης, ενώ δίνει αληθοφάνεια σε σημείο ανθρώπου-της-διπλανής-πόρτας, η επιλογή των διαδρομών του Χαρίτου μέσα στο χάος της Αθήνας και των περιχώρων. [Η απόλυτη ταύτιση για μένα που είμαι με το τιμόνι στο χέρι όταν δεν παιδεύω πληκτρολόγια! Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι "μένει" στην παλιά μου γειτονιά!]
Όσο για τις υποθέσεις...η αλήθεια είναι πως δεν έχουν σημασία αυτές καθαυτές, αλλά και η κοινωνική ανάλυση (που θα μπορούσε να κάνει ο καθένας μας) με φόντο την κάθε υπόθεση.
Σταματάω εδώ, διότι προτιμώ να διαβάζω παρά να γράφω. Αν κάποιος έχει την τύχη να διαβάσει κάποιο από τα βιβλία του Μάρκαρη, τα λέμε στα σχόλια...

25.6.06

Weekend mixed pics


23.6.06

Μόλις διάβασα….


…μονορούφι, τις μικρές ιστορίες του Μάρκαρη, από το βιβλίο του «Αθήνα η πρωτεύουσα των Βαλκανίων». Άρχισα να το διαβάζω στο τρένο της επιστροφής και το ολοκλήρωσα πριν από λίγο. Ο γνωστός αστυνόμος Χαρίτος εμφανίζεται μόνο στην πρώτη και στην τελευταία ιστορία (ως καμέο μάλιστα), ενώ στις υπόλοιπες ιστορίες, πλην μιάς, κυριαρχούν οι «καθημερινές» και αληθοφανείς ιστορίες μεταναστών στην Ελλάδα που πήραν εγκληματική χροιά (οι ιστορίες, όχι οι μετανάστες). Απλά πρέπει να το διαβάσετε!

Απολογισμός εβδομάδας-Weekly update


Ήταν μια αρκετά "φορτωμένη" και γεμάτη ανάμικτα συναισθήματα η εργάσιμη εβδομάδα της επιστροφής μου. - The working week after my return from DC, was very loaded, both sentimetaly and practically.

Τη Δυετέρα συνάντησα τη φίλη μου τη Μ. για να μου δώσει την πρόσκληση της έκθεσής της. Δεν μπορούσα να πάω στα εγκαίνια, πήγα όμως την Τρίτη. (επιφυλάσσομαι να ανεβάσω φωτό έργου της εδώ). O λόγος που δεν θα πήγαινα στα εγκαίνια, ήταν πως θα ερχόταν η κουμπάρα μου η Ξ με το βαφτισιμιό μου, για μια τελευταία συνάντηση πριν φύγουν για Κολοράντο την επομένη. Περιττό να σας πω πως όσο διήρκεσε η επίσκεψη (3-4 ωρίτσες) είναι ζήτημα αν άφησα το Δημητράκη από τα χέρια μου για περισσότερο από 30 λεπτά συνολικά. Τι ήρεμο και καλόβολο μωράκι! (Βίκτωρα μ΄ ακούς; Τέτοιο θέλω!). Την άλλη μέρα βέβαια πονούσαν τα μπράτσα μου, αλλά χαλάλι!
On Monday, I met my friend M, who gave me an invitation for her painting exhibition.I could not make it for the openning but I went on Tuesday.(will upload one of her works here) The reason why I could not make it to the openning was that I was expecting X and my godson, for a last visit before they were due to return to Colorado the next day. Needless to say that during the visit (that lasted 3-4 hours) I hardly left little Jimmy off my arms for more than 30 minutes.What a quiet and easygoing baby! (Honey, do you hear me? I want something like him!) The next day my arms were sore, but it was worth it!

Την Τρίτη κατέφθασαν επίσης και συνεργάτες-φίλοι του βίκτωρα από την Ουγγαρία. Τους τριγυρίσαμε και καταλήξαμε στο Λυκαβηττό για καφέ, ενώ κατεβαίνοντας είχαμε την ευκαιρία να επισκεφτούμε και την έκθεση της Μ. Θα φύγουν το βράδι της Παρασκευής αλλά στο μεταξύ, καθέ απόγευμα, τους τριγυρίζουμε.
On Tuesday came some associates of my hubby from Hungary. We toured them around and ended at Lykabetus hill for coffee, while, on the way down, we had the chance to visit M's exhibition. They are due to leave on Friday, but in the meantime, we have to show them around every afternoon.


Την Τετάρτη συνάντησα τυχαία έναν αγαπημένο συνάδελφο που είχα δύο μήνες να δω...φαινόταν σα να είχαν περάσει 10 χρόνια για εκείνον, είχε "χάσει " τη μητέρα του ξαφνικά. Δεν μπόρεσα να του πω τίποτα πέρα από τα τυπικά συλλυπητήρια, όχι επειδή δεν τον ένιωθα, αλλά θεωρώ πως ότι λέγεται σε τέτοιες καταστάσεις ακούγεται σχεδόν προσβλητικό. - Πέρασα και από το σπίτι στην Αθήνα, μάζεψα την αλληλογραφία και πότισα τα φυτά. Μίλησα με τις ώρες στο τηλέφωνο μα φίλη με την οποία δεν έχουμε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε συχνά.

On Wednsday, I came across a dear colleague of mine, whom I have not seen for two months...he looked as if it had been 10 years for him, his mother had suddenly passed away. I could not tell him more than the typical condolences, not because I did not feel anything, quite the contrary, I hold the opinion that some words may sound offensive in such conditions. I dropped by my Athens flat, watered the plants and collected the mail. Talked on the phone for hours with a friend that I don't have often the chance to communicate with.


Την Πέμπτη είχα την ευκαιρία να κοιμηθώ λίγο το μεσημέρι, μετά τριγυρίσαμε τους Ούγγρους, ενώ το βραδάκι είδαμε το DVD "Lord of War" με το Nick Cage. Ασυνήθιστη ταινία για τον Cage, με σαφές καταγγελτικό μήνυμα σχετικά με το διεθνές εμπόριο όπλων και σχεδόν ντοκουμενταριστική απόδοση...λέτε να ζήλεψε τον Μαϊκλ Μουρ;

On Thursday I had the chance to nap a bit in the afternoon and in the evening we saw "Lord of War" starring Nick Cage on DVD. It is an unusual film for Cage's style, because it has a clear activist message concerning the international weapon trade, paired with an almost documentary quality...do you think he envied Michael Moore?
_____________________
ΥΓ Μήπως είναι χαζό να ρωτώ γιατί νιώθω τέτοια εξάντληση;
PS Do you think it is stupid of me to feel so exhausted?
ΥΓ2 Κι όμως! Δεν βούτηξα καθόλου στη θάλασσα....κι ας είναι δίπλα.
PS2 Yet, I did not swim despite the fact that seaside is close by.
ΥΓ3 Νυστάζω και ζεσταίνομαι....κρεββάτι-κρεββατάκι μου και ανεμιστηράκι μου!
PS3 I am sleepy and hot...where is my dearest bed and fan?
ΥΓ4 Α! Είδα στα πεταχτά και μερικούς Μουντιαλικούς αγώνες...είμαι σοβαρά γιατρέ μου;
PS4 I gave a glimpse to a few World Cup games...doc? what's wrong with me?
ΥΓ5 Έκανα και το τεστακι για το DNA προσωπικότητας (Μα που τα ξετρυπώνεις βρε Diki !) και μου έβγαλε αυτό:
PS5 I did the personalitiy DNA test (thanks to Diki) and had the following result:


22.6.06

Αεράκι;-Breeze?

Το πρωί που ξεκίνησα από το σπίτι, η θάλασσα ήταν "ελαφρά κυματώδης" από ένα μυρωδάτο και δροσερό αεράκι. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και στο κέντρο όπου δουλεύω. Όποια ριπή ανέμου και να διαπεράσει τα μπετονένια τείχη, είναι καυτή σα να έχεις ανάψει αερόθερμο...ευτυχώς που υπάρχουν τα κλιματισιτκά, παρόλο που είναι ενεργοβόρα και επιβαρυντικά για την ατμόσφαιρα...μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα πάλι. Δεν βλέπω την ώρα να σχολάσω για να βρεθώ πάλι κοντά στη θάλασσα.

This morning, when I left home, the sea was "lightly wavy" with a refreshing breeze. This does not apply for downtown where I work. Any trace of wind that manages to go through the concrete walls, is hot as if you switched on the fan heater...thankfully, we have the air conditioning, despite the fact that they are energy consuming and environmentally un-friendly...can't have it both ways. I am looking forwards to the end of the working-day so that I can get by the seaside asap.

20.6.06

Το φιλαράκι που άφησα πίσω...The little pal I left behind...

19.6.06

Γύρισα! -I returned!

...φορτωμένη με πρασινάδες και τοπία απερίγραπτης καλλονής.

...loaded with green pictures and landscapes of untold beauty.



15.6.06

Καλοί τρόποι και χαμόγελο...

Κάθε φορά που ταξιδεύω σε δυτικού τύπου κοινωνίες, επιστρέφω με ένα παράπονο...γιατί δεν είμαστε κι εμείς έτσι;
Δεν εννοώ στα οικονομικά ή σε θέματα υποδομής, εννοώ σε κάτι πολύ πιο απλό, στους τρόπους, στη συμπεριφορά απένταντι στα άτομα που συναντάμε καθημερινά. Ο αγαπημένος μου Νικόδημος έχει αποκαλέσει αυτό το σύνδρομο "εθνική τσαντίλα". Εγώ τείνω να το μετανομάσω σε "εθνικό μιζέριασμα".
Έχω συμπληρώσει πέντε ημέρες πέρα από τον Ατλαντικό και εκτός από την ευεξία που προκαλεί η εξερεύνηση καινούργιων πραγμάτων, έχω μια μονίμως θετική διάθεση. Ο λόγος είναι απλός: ο καθένας που συναντώ και χρειάζεται να του μιλήσω (για πληροφορία ή απλά για να περάσω ξυστά από δίπλα του) μου απαντά με ένα χαμόγελο, το οποίο, καθώς δεν θέλω να φανώ αγενής, φοράω κι εγώ στο πρόσωπό μου. Στη συνέχεια, το "φόρεμα" γίνεται "αίσθημα" και εξελίσσεται σε θετική διάθεση.
Καλοί τρόποι; Ναι! Επίπλαστοι; Ίσως, αλλά αποτελούν ένα από τα υψηλότερα πολιτιστικά επιτεύγματα, καθώς αντικατοπρίζουν τον σεβασμό του ενός ατόμου για την προσωπικότητα του άλλου. Δεν έχει σημασία αν εκείνη τη στιγμή εσύ έχεις "τις μαύρες σου". Δεν είναι υποχρεωμένος και ο άλλος να τις αποκτήσει, διότι σίγουρα, έτσι δεν λύνεις το πρόβλημά σου. Αντίθετα, με τη μουρτζουφλιά, το μιζέριασμα και τη μόνιμη τσαντίλα, όχι μόνο δεν το λύνεις, αλλά πολλές φορές το επιτείνεις ή αποκτάς καινούργιο. Στην Ελλάδα το έχουμε ονομάσει αυτό "ειλικρίνεια", ενώ δεν είναι τίποτα άλλο παρά αγένεια και έλλειψη σεβασμού στον άλλο. Δεν αμφισβητώ το δικαίωμα της εξωτερίκευσης των αρνητικών συναισθημάτων, απλά δεν βλέπω το λόγο γιατί θα πρέπει να γίνει αυτό στο λεωφορείο, στην τράπεζα ή στις κάθε είδους ουρές. Άσε που σπανίως εξωτερικεύονται τα θετικά συναισθήματα, με αποτέλεσμα να ανατροφοδοτείται η αρνητικότητα.
Ακόμα και το τυπικό "have a nice day", λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, τόσο για αυτόν που το δέχεται, όσο και για αυτόν που το λέει. Καταλήγεις να έχεις μια καλή μέρα, ότι κι αν σου τύχει, μόνο και μόνο επειδή σου το είπε κάποιος (η δύναμη των λέξεων είναι μεγαλύτερη απ΄ ότι θέλουμε να πιστεύουμε).
Δεν μπορώ να μην θυμάμαι τις πόρτες που έτρωγα στα μούτρα κάθε φορά μου περπατούσα με έλληνα συμφοιτητή μου στην Αγγλία. Εδώ, ο καθένας που περνά την πόρτα του μετρό για παράδειγμα, την κρατάει μέχρι να την στηρίξει ο επόμενός του. Είναι το ελάχιστο δείγμα σεβασμού και αναγνώρισης της ύπαρξης του άλλου.
Δεν γίνεται να μη μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ακόμα και ένα 10χρονο αγοράκι, μου κράτησε την πόρτα καθώς διασταυρονώμαστε σε κάποιο σημείο...το "ευχαριστώ" γίνεται φυσική απάντηση σε τέτοιες καταστάσεις.
Δεν μπορώ να μην θαυμάσω την πειθαρχία, κάθε φορά που σταματάει ο συρμός του μετρό και σχηματίζονται σχεδόν αυτόματα, σειρές αναμονής στις δύο πλευρές της κάθε πόρτας. Απλή λογική: αν δεν αδειάσει πρώτα το βαγόνι και δεν κάνουν χώρο στην πόρτα για να αποβιβαστούν, πώς θα χωρέσουν αυτοί που θα επιβιβαστούν;
Θα μπορούσα να αναφέρω και άπειρα άλλα παραδείγματα, που ενοχλούν και ενίοτε πονάνε, διότι αποδεικνύουν ότι παρόλη την "αυθεντικότητά" μας, δεν έχουμε μάθει να συνυπάρχουμε , ακολουθώντας βασικούς κανόνες, που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τη "καλή" συμπεριφορά, αλλά και με τη λογική της απρόσκοπτης διαβίωσης.
Συμπέρασμα: Χαμογελάστε, μπορεί και να το νιώσετε ή ακόμα καλύτερα να "κολλήσετε" και κάποιον γύρω σας!

12.6.06

Φτάσαμε!

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι θα με μισείσετε όταν διαβάσετε αυτές τις γραμμές. Παρόλα αυτά, μετά μεγάλης ταλαιπωρίας (που θα περιγράψω αναλυτικά αύριο), φτάσαμε στην Ουάσιγκτον δύο πτώματα... η συνέχεια εδώ.
Σας φιλώ νυσταγμένα,
Αν-Λου

9.6.06

Δωράκια...

Ένα κογχύλι που ψάρεψα από το βυθό...
και μία ιστορία από τον Λατβέριο σύντροφό μου εδώ... για να σας κρατήσει συντροφιά το Σ-Κ-Δ...

Καλο Σ-Κ-Δ!-Have a nice long weekend!

Αντί αποχαιρετιστηρίου σας χαρίζω ένα ανεκδοτάκι:
Tαξίδευε κάποιος με το αυτοκίνητό του από την Αθήνα πρός τη Θεσσαλονίκη. Κάπου στο ύψος της Μαλακάσας, του πετάγεται ένας τύπος ντυμένος από την κορυφή ως τα νύχια στα κόκκινα και του κάνει νόημα να σταματήσει.
Και μόλις σταματάει, πλησιάζει στο παράθυρο και του λέει:
"Γειά σου φίλε, είμαι ο μ%^&ς με τα κόκκινα και πεινάω. Εχεις τίποτα φαγώσιμο;
"
Παραξενεύεται ο άνθρωπός μας με το παρανοικό της όλης φάσης, αλλά τον λυπάται και του δίνει ένα σάντουιτς που είχε μαζί του. Μερικά χιλιόμετρα παρακάτω, εκεί κοντά στις στροφές της Μαλαισίνας, του πετάγεται και τον σταματάει ένας άλλος κωμικός τύπος ντυμένος όλος στα πράσινα.
Σκύβει κι αυτός στο παράθυρο και του λέει:
"Φίλε μου γειά σου. Εγώ είμαι ο μ%^&ς με τα πράσινα και πεθαίνω της δίψας. Δώσε μου κάτι να πιω σε παρακαλώ."
Τι να κάνει ο οδηγός, σκέφτεται "Θα δραπέτευσε καμμιά φουρνιά τρελλών από το Δαφνί", αλλά είναι και πονόψυχος και του δίνει μια Coca που είχε στο αμάξι. Δεν προλαβαίνει να φτάσει στα Καμμένα Βούρλα και εκεί στον Αγιο Κωνσταντίνο, νάσου ένας άλλος ανάλογος τύπος ντυμένος στα μπλέ.
Το έχει συνηθίσει πια το παρανοϊκό σκηνικό ο ήρωάς μας, οπότε μόλις ο μπλέ μαρέν άνθρωπος πλησιάζει στο παράθυρο, του λέει βιαστικά: "Ξέρω, ξέρω είσαι ο μ%^&ς με τα μπλέ. Λέγε τι θέλεις."
"ΑΔΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑ ΚΥΡΙΕ ! "
(από το Joke of the Day)

Αγελάδων συμπλήρωμα

Βρήκα στο μπλογκ του tinmar ένα σχεδόν πλήρη κατάλογο με τα "ληξιαρχικά" στοιχεία και τις φωτό των ελληνίδων αγελάδων. Ό,τι έχω παραλείψει λοιπόν....θα το βρείτε εκεί!

8.6.06

Θέα μιάς ημέρας - Views of a day

Μαντεύω ότι σας έχω ζαλίσει με τις φωτό της θέας που βλέπω καθημερινά. Όμως, δεν την χορταίνω και έχω την υποψία πως ούτε κι εσείς τη βαριέστε!
I guess that you might be fed up with the photos of the view I enjoy everyday. However, I can never get enough of it and I suspect that neither do you!

Πρωινές αντανακλάσεις - Morning Reflections


Απογευματινή ησυχία - Afternoon calm


Βραδινή ηρεμία -Evening peace.

7.6.06

Αουτς!-Aouch!

Ακόμα και οι γοργόνες μπορούν να πληγωθούν από τους αχινούς! Καθώς ολοκλήρωνα τη βραδινή μου επίσκεψη στη θάλασσα, την ώρα που άλλαζε η ουρά μου σε πόδια, πάτησα μερικούς...πονάνε οι άτιμοι! Έχω ακόμα μερικά αγκάθια στο πόδι μου...τες πα, καλημερούδια!
photo from Webshots Community

Even mermaids can get hurt by sea-urchins! After I had my evening swim, while my tail was transforming into legs, I stepped on a couple of them...they sting like hell! I still carry one or two pieces of their stings in my foot...anyway, goodmorning!

6.6.06

Αγελάδων κατάληξη...

- Cow dentifrice με white system (μόνο για μασέλες) (ζουζουνάκι)
- Η γνωστή Γαλλίδα γελάδα τουρλού (giorgi)
- Να κάνω δίαιτα ή να μην κάνω; Ιδού η απορία... (αν-λου)



- Το νεφέλωμα μιας αγελάδας. (ζουζουνάκι)
- Η αγελάδα Greek Εurovision πάει άψογα με το σκηνικό. (giorgi)
- Αν σας πω ότι ντύθηκα νύχτα…θα με πιστέψετε; (αν-λου)





- Cow Hippy απ' τα Μάταλα της Κρήτης (ζουζουνάκι)
- Tο μπαλκόνι της γιαγιάς, μαζί με το πεζούλι ζωγράφισε και το ζωντανό (giorgi)
- Νέα παπούτσια-γλάστρες για ανοιξιάτικους περιπάτους (αν-λου)





- Μια τσατσά στην πιάτσα για πατσά (ζουζουνάκι)
- Η αγελάδα της Ζωζώς, είναι ασορτί! (giorgi)
- Μήπως να έβαζα και πράσινο βέλο; (αν-λου)





- Πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες (ζουζουνάκι)
- η γνωστή αγελαδογουρούνα. Άραξε την κορμάρα της στην Eρμού, έβαλε και μια ομπρέλα… (giorgi)
- Ωραία είναι εδώ...να 'χαμε και κανά ανεμιστήρα...(αν-λου)


- Λατέρνα, Φτώχια και Φιλότιμο (ζουζουνάκι)
- Ααααα κι εδώ βλέπουμε την αγελάδα Blade, κυνηγό vampire με τα σκόρδα. Κυκλοφορεί σε magenta μόνο, για να φένεται στο σκοτάδι. (giorgi) - Βρε ουστ παλιο-παπί…..με παίρνεις κι από πίσω…εγώ μόνο με 1000άρες βγαίνω! (αν-λου)




- Tsantiri "Cow Fashion" (ζουζουνάκι)
- Και σου είπα ρε γιαγιά τα καρεδάκια είναι μόνο για την τηλεόραση! Μην τραβάς την ουρά δεν αλλάζει κανάλια! (giorgi)
- Μις Αγελάς (αν-λου)




- Χμ.. εδώ δυσκολεύομαι, η ελιά σύμβολο της θεας αθηνάς.. κάτι εκείνο το αρχαίο και η μισή μαρμαρωμένη γελάδα, το νερό... Θα την ονομάσω ελληνική σαλάτα, για να κάνει παρέα στη γαλλική τουρλού! (giorgi)
- Αρχαίο πνεύμα…βαρεμένο! (αν-λου)

Ευχαριστώ πολύ το ζουζουνάκι και το giorgi για τη συνεισφορά τους σε λεζάντες.

2.6.06

Για τον ημίαιμο...



Και αυτο το κουκλι στην παλιά μου γειτονιά!

Καλό Σαββατοκύριακό να έχετε και καλές βουτιές!

Από την παλιά μου γειτονιά-From my old neighbourhood




Το παιχνίδι με τις αγελάδες συνεχίζεται (περιμένω λεζάντες!) αλλά θέλω να σας συστήσω μερικές από τις ΘΕΕΣ που μένουν στην παλιά μου γειτονιά.
The cow game is still on (waiting for your captions!) but I want to intruduce you some DIVINE creatures from my old neighbourhood.


Η Φλοκάτη - "Flokati" (kilim/carpet lady)



Ο Γκας - "Gus"


Η Ιάνα - "Iana"
(fem. for Janus the 2-faced roman god)


το "Βυσματόγατο" - lazycat

1.6.06

Πες το.....-Say it... part 3b


Ο βλόχερ μου κάνει κολπάκια με τις φωτό, οπότε συνεχίζω εδω.
Blogger did not want to upload the rest of the photos, so I carry on here.

(5) Ερμού-«Επιτέλους Διακοπές!!» από τον Λάζαρο Παούρη

(6)
Πλ. Συντάγματος-
"Tι γυρεύει η αγελάδα στην πόλη?"
Βρεφονηπιακός Σταθμός "Το Περιβολι της Γιαγιάς"


(7) Πλ. Συντάγματος-"Βασίλισσα"
Αργυρώ Καρατζήμα


(8)
Πλ. Συντάγματος-"live your myth"
Αλίνα Μάτσα

Πες το με μια αγελάδα-Say it with a cow (part 3)

Καθώς άρχισα να ξεμένω από αγελάδες και ιδέες, σας προσκαλώ να συνδράμετε με λεζάντες ή/και ιστορίες σχετικές με τις παρακάτω αγελάδες. Για να μην μπερδευτούμε, βάζω αριθμούς στην κάθε φωτό, ενώ η σειρά παράταξης είναι τυχαία.
Since I am running out of cows and ideas, I invite you to contribute captions and/or stories about the following cows. To avoid confusion, I put a number in each photo, while the order of appearance is random.


(1) Πανεπιστημίου-«Anorexia Nervosa» από τον Τάσο Παυλόπουλο


(2) Πανεπιστημίου-«intel-cow» από την Μαρία Μαρκοπούλου- Κόφφα

(3) Πλ. Συντάγματος-«Ms. Flora» από τον Κωνσταντίνο Καραδήμα

(4)

Καλό Μήνα!-Happy June!