Γραφειοκρατία, αγάπη μου!!! - Bureucracy my love.

Summary: Here, I am explaining in detail, a bureucratic incident that had to be settled, almost four years after our wedding!

Πριν από 4 περίπου χρόνια, ενώθηκα νομικά, ενώπιον ελαχίστων ανθρώπων, με τον σύντροφο της ζωής μου. Η καθ' αυτό τελετή κράτησε πέντε λεπτάκια, πήραμε το αποδεικτικό (ΠΤΓ) μας, πήγαμε στο Ληξιαρχείο (όπως μας είχαν πει) μετά από τρεις ημέρες, πήραμε το ανάλογο χαρτάκι (ΛΠΓ) και από εκεί και τελιώσαμε. Αμ δε! Δεν μας είχαν πει ότι υπήρχε και ένα ακόμα "βηματάκι" που έπρεπε να κάνουμε για να πάρει κάβο ο Δήμος ότι παντρευτήκαμε (ο ΙΔΙΟΣ Δήμος και για τους δύο μας και στον οποίο έγινε ο γάμος). Ποιό; Να ανοίξουμε καινούργια οικογενειακή μερίδα (προτιμώ σουβλάκι κοτόπουλο).

Το κολπάκι αυτό το επληροφορήθην πριν από 3 εβδομάδες περίπου, όταν τηλεφώνησα (στο 1502) για να παραγγείλω τα ανάλογα πιστοποιητικά για καινούργια ταυτότητα και διαβατήριο. Λίγο μετά το τηλεφώνημα, μου τηλεφωνούν από το Δήμο ότι έχουν μπλοκάρει το πιστοποιητικό μου διότι δεν έχω ανοίξει την εν λόγω μερίδα (γύρο με απ' όλα εκτός απο κρέας και πατάτες παρακαλώ).

Γοργόνα: Και τι πρέπει να κάνω γιαυτό;
Υπάλληλος Δήμου: Θα έρθετε στο Δήμο μαζί με το σύζυγο, φωτοτυπία των ταυτοτήτων σας και τη Ληξιαρχική πράξη του γάμου (ΛΠΓ) σας και θα ανοίξετε τη μερίδα σας (γύρο κοτόπουλο παρακαλώ!).

Με τούτα και με κείνα (καθότι με τις εκλογές θα γινόταν της κολάσεως τις προηγούμενες δύο εβδομάδες), αποφασίσαμε να πάμε σήμερα. Ταυτότητες ΟΚ, φωτοτυπίες ΟΚ. (έτσι νόμιζα...) Για καλή μας τύχη, δεν είχε κόσμο, οπότε δεν περιμέναμε πολύ. Για κακή μας τύχη, αυτό που νόμιζα ότι ήταν η ΛΠΓ, ήταν το αποδεικτικό του Δήμου (ΠΤΓ)...αχ το μυαλό μου, με τόσες μετακομίσεις κουρκούτι έγινε!

Πλατεία Κοτζιά-Μητροπόλεως δεν είναι και καμιά μεγάλη απόσταση, οπότε πήγαμε πάραυτα στο Ληξιαρχείο. Σε 12 λεπτάκια είχαμε τα αντιγραφα της ΛΠΓ και βουρ πίσω για Κοτζιά. Εννοείται ότι χαζολογήσαμε αρκετά στην Αθηνάς σε pet shop και άλλα συμπαθή μαγαζάκια... Πίσω στην Κοτζιά λοιπόν με τα ΣΩΣΤΑ χαρτάκια, κάνουμε την αίτηση, δίνουμε το πακετάκι-παίρνουμε το πακετάκι-ξαναδίνουμε το πακετάκι-μας δίνει το αποδεικτικό ο κυριούλης στο γκισέ "Σε 10 εργάσιμες θα είναι έτοιμη η μερίδα σας" (με μπύρα είναι; ή περιμένουν να σιτέψει το γιαούρτι του τζατζικιού;). Η όλη διδικασία, παρόλο που είχε πυκνώσει ο κόσμος, κράτησε γύρω στα 20 λεπτά με τις αναμονές.

Τες πα, δεν θα χρειαστεί να ξαναπάμε στο Δήμο (ευτυχώς!) διότι ή παραλαβή μπορεί να γίνει και από ΚΕΠ. Έχω βάσιμες ελπίδες πως στο επόμενο τηλφώνημά μου στο 1502 το Νοέμβριο, δεν θα μου βρουν άλλο κώλυμα...

Εννοείται πως πριν φύγουμε, καθίσαμε και για καφεδάκι στην πλατεία, με αποτέλεσμα, να ανακαλύψουμε ότι το προ-συλλαλητήριο ξεκινούσε στις 11 από την Ομόνοια... οπότε τρόλεϊ/λεωφορείο γιόκ! Εμπρός καλά μου πόδια!!!!!

Δεν ξέρω αν σας το είπα, αλλά πεινάω!!!!