5 πράγματα που ΔΕΝ ξέρετε για τη γοργόνα...

Ανταποκρινόμενη στα καλέσματα της Μαρίνας, Μαριαλένας και της Lupa , σας αποκαλύπτω 5 πράγματα που δεν ξέρετε για μένα (και δε νομίζω να χάνατε και τίποτα αν δεν τα μαθαίνατε, αλλά τες-πα!)

Two blog-friends invited me to participate in a kind of "pyramid game", in which I have to disclose 5 things about me that you don't know and indicate five more people to do the same....(not that you'd miss anything if you kept not knowing, but anyway!)

1) Στον "έξω κόσμο" εκτός μπλογκς και δη σε περιβάλλοντα με πολλούς αγνώστους, είμαι τρομερά ντροπαλή και συνεσταλμένη, πράγμα που οφείλεται κυρίως στην κυμαινόμενη αυτοπεποίθησή μου. Μην κρίνετε από τις μπλογκοσυνάξεις, εκεί σας "ξέρω" ήδη... Το περίεργο

είναι βέβαια πως στο μάθημα του public speaking, δεν είχα ποτέ τον περίφημο "φόβο του κοινού"... αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία!

In the-out-of-blogs world and especially in gatherings with many "unknown" people, I am very shy and introvert, mostly due to my sliding self-confidence. Don't judge from the blog meetings, there I already "know" you... The funny thing though, was that in thw public speaking class, i never had the notorious "audience fear"...but that's another looong story!

2) Η σχέση μου με το φαγητό είναι σχέση πάθους, ενίοτε

και ψυχαναγκαστική. Μπορεί να μην πεινάω και να μασουλίζω από βαρεμάρα, εξ ου και τα επιπλέον κιλάκια μου.

My relationship with food is passionate, even compulsive. I might not be hungry and yet munch stuff out of boredom, hence my extra kilos.

3) Έχω σχέσεις εξάρτησης με τα βιβλία και το μπλόγκιν. Για την ακρίβεια τα βιβλία αποτελούσαν το όπιό μου από τότε που έμαθα να διβάζω "μόνη μου" μέχρι σήμερα, μιλάμε για άγριο κόλλημα! Μπορεί να έχω μόνο 5 ευρώ στο πορτοφόλι μου και να τα κρατάω μέρες, αλλά άμα δω βιβλίο...τα αποχωρίζομαι χωρίς δεύτερη σκέψη.

I have addictive relationship with books and blogging. To be more precise, books were my opium since I learnt how to read "on my own" until this day, still stuck! I might be having only 5 euros in my wallet and keep them for days, but the moment I see an interesting book, I gladly give them away.

4) Όταν ήμουν 8 ετών, "έχασα" τον ένα γονιό μου.
When I was 8 years old, one of my parents passed away.

5) Έχω εξασκηθεί πολύ και εξακολουθώ να ασκούμαι στο να μην μένω στα "κάτω μου" για παραπάνω από 24 ώρες. Μετά την κατάθλιψη του εναπομείναντος γονιού μου, συνειδητοποίησα ότι η αυτολύπηση και η έξη των αρνητικών σκέψεων είναι πιο εύκολη από το αντίθετό της. Για να μην πάθω κι εγώ το ίδιο, όποτε έπιανα τον εαυτό μου να σκέφτεται κάτι αρνητικό, του άλλαζα ρότα. Δεν ήταν εύκολο καθώς οι αρνητικές σκέψεις είναι σαν τις μύγες και επιμένουν να τριγυρίζουν στο ίδιο σημείο για πολύ ώρα, αλλά πιστεύω πως το έχω επιτύχει σε μεγάλο βαθμό.

I've practiced a lot and keep practising, in never letting myself be in bad mood for more than 24 hours. After my remaining parent's depression, I realised that self-pity and the habit of negative thinking are far more easier that their opposite. To save myself from a similar fate, whenever I caught myself thinking something negative, I tried to change the train of thoughts. It was not easy, sice negative thoughts tend to be like flies, they keep buzzying in the same place for hours, but I believe that I've succeeded to a certain degree.

Το παρα-σοβάρεψα; Ας προσέχατε! Εσείς το ζητήσατε...

Was I too serious? Well... you asked for it...

Αυτάαααα.

That was iiiiiitttt.

Τώρα, οι επόμενοι "τυχεροί¨":

Now, the next "lucky" ones:

Ροδιά

Ραλού

Ελληνίς

Μαύρος Γάτος

Just another gone off