Μια ταινία που ξεκινάει και τελειώνει με "συνηθισμένες" σκηνές (μια αποτυχία και ένα livedhappilyeverafter) αλλά τίποτα από αυτά που συμβαίνουν ενδιάμεσα δεν είναι συνηθισμένο. Θα μπορούσε να μπει στην κατηγορία "επαναξιολόγηση ζωής", ίσως "κοινωνική", ίσως "ιστορία αγάπης". Νομίζω πως το δυνατό της σημείο είναι στο ότι δεν μπορείς να την κατηγοριοποήσεις, διότι έχει απ΄όλα...όπως η ζωή.
Οι "νέοι" ηθοποιοί, όπως ο Μπλουμ και η Ντάνστ, στάθηκαν στο ύψος των ρόλων τους (ειδικά η Ντάνστ) ενώ οι "παλιές καραβάνες", όπως ο Μπάλντουιν και η Σάραντον, αν και σε δεύτερους ρόλους, κάνουν αισθητή την παρουσία τους χωρίς να κλέβουν την παράσταση. Την ξαναβλέπω ευχαρίστως!
5 σχόλια:
Θα προτείνω της Τασούλας να τη δούμε.
Για να το προτείνεις εσύ......!!!
Οπωσδήποτε! Μην την χάσετε!
(τα καλά των DVD είναι αυτά!)
ke apefevga toso kero na do afti tin tainia dioti mou ixan pei pos den ine kali. alla ama edoses esi to ok tha tin vro ke tha tin do :)
καλέ μεσα στο μυαλό μου είσαι?
πάντα γράφεις για την ταινία που θέλω να δω!!!
Καλησπέρα απο την μαμά κουκουβάγια..
@ psipsinelaki
Δες την οπωσδήποτε!!!! Τελιώνοντας σε γεμίζει αισιοδοξία!
@ τασουλάκι
χεχεχε! Αν υποψιαστώ ότι είσαι Ζύγος, τότε μάλλον είμαι στο μυαλό σου!!! ;-)
Δημοσίευση σχολίου