7.8.06
Ανθισμένη διαφήμιση
Το τελευταίο 24ωρο είχε πολλές μετακινήσεις και συναντήσεις, των οποίων τις εντυπώσεις θα σας μεταφέρω σύντομα. Προς το παρόν, θα σας παραπέμψω στο ημεροδιχτύωμα του Σταύρου, όπου θα μάθετε το "αρωματικό" μυστικό μου!
skip to main |
skip to sidebar
As I swim along, in other people's blogs, I leave my splashes trying to give you a smile!
Δώσε ζωή...
9 σχόλια:
καλησπέρα.
πολύ ωραίο το μυστικό σου.
είναι πολύ ωραίο που αγάπησες έτσι τα λουλούδια.
@ τασούλα!
κι εσύ είσαι τυχερή που αγάπησες αυτόν που αγαπά τα λουλούδια ;-)
I thought you might enjoy this little story about the wonderful flowers "yaya" loves so much...
It is a sweet story from the eighteenth century. Next time I'll share with you my little flower secrets...too..............
...Sir Godfrey Webster was living in Florence with his wife when young Lord Holland came to town. Lady Webster took off with Lord Holland and in 1796 their first son was born. A year later old Sir Godfrey divorced her and she and Lord Holland were able to marry. The love affair between the lad of twenty and the girl of twenty-three blossomed into a long and happy marriage. And after they had been together some twenty years he wrote for her a little poem.
Between 1800 and 1805 the Hollands lived in France and in Spain where Lady Holland first saw dahlias that had reached Spain about 15 years before. She sent some home and it is on the strength of that shipment that she is given credit for the introduction of the dahlia into England.
The Dahlia is the official flower of San Francisco.
Here is the poem he wrote for her:
The Dahlia you brought to our isle
Your praises for ever shall speak:
Mid gardens as sweet as your smile,
And colour as bright as your cheek.
@ Ξενικουλίνι μου!!!
Υπέροχη η ιστορία αγάπης πίσω από τις ντάλιες! Θα την πω στη γιαγιά μόλις τη δω!
Se parapempw se mia istioselida pou pithanws s'endiaferei.... www.garden-helper.com, oso gia to diko mou agaphmeno anthos....ela sthn dikh mou istioselida an exeis xrono, daneisthka auto to uperoxo thema kai egrapsa kai egw katitis ....
Filourinia sthn agaphmenh mou koumparoula....
Το μάθαμε, το μάθαμε!;) Ωραίο το κειμενάκι σου! Μπράβο και του Σταύρου! Φιλιάάά!
Πολύ ρομαντική η ιστορία της ντάλιας, Ξένια! :)
Euxaristw Renata!!!! Kalo apogeuma se olous!
ξενικουλίνι μου ήρθα από το μπλόγκι σου αλλά έχω πρόβλημα να σου αφήσω σχολιάκια...
Se eida kai s'euxaristw thermws kai gia ta sxolia alla kai gia th mosxomuristh idea!
Δημοσίευση σχολίου