Διάφορα....

Είδα το "Inside Man" στο οποίο πρωταγωνιστεί μια πλειάδα γνωστών και καταξιωμένων ηθοποιών υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Σπάικ Λη. Πρόκειται για μια υπόθεση ομηρίας με αναίμακτο τέλος (συγγνώμη που σας χαλάω το σασπένς, αλλά φαίνεται από τις πρώτες σκηνές κιόλας). Στα δυνατά σημεία της ταινίας βάζω τις ντοκουμενταρίστικης υφής "μαρτυρίες" και το 'δέσιμο" των σκηνών πριν-μετά. Στα μείον βάζω το γεγονός πως αν και επρόκειτο για "ψυχολογικό θρίλερ" το στοιχείο της αγωνίας έμεινε με τους πρωταγωνιστές και δεν μεταφέρθηκε στους θεατές, χώρια τις σπόντες διδακτισμού και "πολιτικής ορθότητας" που συναντούσες σχεδόν ξεκάρφωτες μέσα στην ταινία. Χάρηκα που είδα γνωστούς και αγαπημένους ηθποιούς, όπως η Τζόντι Φόστερ, ο Κρίστοφερ Πλάμερ και ο Ντένζελ Οάσινγκτον, αν και αδυνατώ να κατανοήσω το γιατί δέχτηκαν να συμμετάσχουν.

Σε γενικές γραμμές είχε άψογη τεχνική, αλλά σου άφηνε μια επίγευση "πουτοπάει".

Ξεκινάει με τη σκιαγράφηση μιας "απλής, καθημερινής κοπέλας", η οποία μπαίνει στο δρόμο της αναζήτησης του εαυτού της και της αμφισβήτησης της πραγματικότητας, ορμώμενη από πραγματικά και φανταστικά γεγονότα. Δεν δίνει απατνήσεις, θέτει όμως ενδιαφέροντα ερωτήματα. Είναι βιβλίο που εκ των πραγμάτων αξίζει δεύτερη και τρίτη ανάγνωση...

Στα ελληνικά έχει αποδοθεί με τον τίτλο "Το μεγάλο κόλπο". Πολύ καλή ταινία αστυνομικής περιπέτειας-έρωτα-και δεν ξέρω τι, από αυτές που μόνο Γάλλοι μπορούν να σκαρώσουν. Ο θεατής εμπλέκεται στην περιπέτεια των δύο πρωταγωνιστών, προσπαθώντας να λύσει το μυστήριο για λογαριασμό του. Υπέροχη η Σοφί Μαρσώ αλλά και ο συμπρωταγωνιστής της ο Υβάν Αττάλ, σε μια ιστορία με άκρως ανατρεπτικό φινάλε.